Habang ipinapakilala ka sa amin

Ng mapanudyong ulan,

Binabantayan mong ‘wag makubkob

Ng hanging nakalubog sa dilim

Ang silid na kumupkop

Sa’yo ng walang pagka-inip.

Habang ipinapakilala ka sa amin

Ng mga salitang itinanim mo

Sa halamanan ng pangamba,

Sinasalag mo ang mga mababangis

Na atake ng panulaang tumutugis

Sa saligan ng ‘yong mga ngiti.

Habang ipinapakilala ka sa amin

Ng mga nakasulat na talaarawan

Ng iyong pagpupugay sa tinik ng rosas,

Binubura mo ang mga nakasaad

Na kasinungalingan sa aklat

Ng lipunan.

At habang ipinapakilala ka sa amin

Ng mga tumitiling gitara, at

Nangangalabit na tinig ng silindro,

Sinusuyo mo ang hanay ng mga langgam

Upang kami’y awitan ng pag-asang

Ayaw mong aming makalimutan.

Paano ka nga ba namin malilimot?

Kung sa mga saglit na nilulunod

Ng baha ang ‘yong paghinga,

Masigasig mong itinuro sa amin

Kung paano manalamin

Sa harap ng hangin.

TAuMBAYAN, Kamuning, Lungsod Quezon