Sumpa ng Kawayan*
ni Joi Barrios-Leblanc Matibay ang kawayan. Iyan ang sumpa. Hayaang ipaghampas-hampasan ng unos, lumangoy at magpaanod sa baha. Pigilin ang hininga at baka malanghap ang bangkay na naaagnas. Tiisin ang gutom ng sikmura na kahit sa papuri, ay hungkag na hungkag. Kalimutan natin ang kasakiman na sa kabundukan ay nagpapatag, at nagbabago sa […]
ni Joi Barrios-Leblanc
Matibay ang kawayan.
Iyan ang sumpa.
Hayaang ipaghampas-hampasan
ng unos,
lumangoy at magpaanod
sa baha.
Pigilin ang hininga
at baka malanghap
ang bangkay na naaagnas.
Tiisin ang gutom ng sikmura
na kahit sa papuri,
ay hungkag na hungkag.
Kalimutan natin ang kasakiman
na sa kabundukan
ay nagpapatag,
at nagbabago sa daloy
ng hangin at dagat.
Kalimutan ang pangulo
na mainit ang ulo
at sa sariling pulong
walang pakundangang lumalabas.
Kalimutan ang ayuda
na higit na bumabagal,
sa ating paghihintay.
Yumuyuko at umiindayog
sa hangin ang kawayan.
Ngunit kami ay tao, tao lamang,
Balat at dugo, luha at buto.
Ipagpaumanhin ang galit
at pusong nagpupuyos.
Naghahanap kami ng katarungan
sa gitna ng dalamhati’t pagluluksa,
sa aming di matapos-tapos
na dalamhati’t pagluluksa.
Si Joi Barrios – Leblanc ay kasapi ng Bagong Alyansang Makabayan (BAYAN) Women’s Desk.
*Author’s Note: Nakabatay ang tulang ito sa tekstong “Resilience is a Dirty Word” na sinulat ni Soleil David.