Kapirasong Kritika

Kampuhan ay Makatwiran


Sabi ni Edwin Lacierda, tagapagsalita ng pangulo, gaya-gaya lang ang mga nagtangkang magprotesta sa Mendiola nitong mga unang araw ng Disyembre. Tinutukoy niya ang mga kalahok sa “Kampuhan Kontra Kaltas, Krisis at Kahirapan,” na hindi natuloy sa Mendiola dahil sa pandarahas ng pulisya.

Sabi ni Edwin Lacierda, tagapagsalita ng pangulo, gaya-gaya lang ang mga nagtangkang magprotesta sa Mendiola nitong mga unang araw ng Disyembre. Tinutukoy niya ang mga kalahok sa “Kampuhan Kontra Kaltas, Krisis at Kahirapan,” na hindi natuloy sa Mendiola dahil sa pandarahas ng pulisya. Ginagaya lang daw ng mga nagprotesta ang protestang Occupy sa US, habang ibang isyu naman ang dala-dala at tinutugunan. Poprotektahan ng gobyernong Aquino, sabi niya, ang mga mamamayan – laban marahil sa mga “bangko at korporasyong multinasyunal” na siya namang kinokondena sa US.

Matapos pilit busalan ang mga nagprotesta – mga estudyante at kabataang tutol sa kaltas sa subsidyo sa edukasyon at iba pang serbisyong panlipunan, mga manggagawang nagigiit ng makabuluhang dagdag-sahod at pagbasura sa kontraktwalisasyon, mga maralitang kumokondena sa sunud-sunod na demolisyon, at iba pang sektor ng lipunan na may kanya-kanyang panawagan – gusto ng gobyerno ngayong itakda at idikta sa publiko kung ano ang isyu ng protesta. Matapos labagin ang karapatang magpahayag ng mga nagprotesta, inaangkin nito ang karapatang sabihin kung ano ang kanilang pahayag.

Totoong sa 1% ng populasyon sa US nakatarget ang protestang Occupy doon. Binubuo ito ng pinakamayayaman at pinakamakapangyarihan doon, at sa buong mundo, na tinatawag na oligarkiya sa pinansya. Pero sila rin ang puntirya ng “Kampuhan Kontra Kaltas, Krisis at Kahirapan.” Kongkretong manipestasyon ng paghahari nila sa US at maging sa Pilipinas ang mga isyung dala-dala ng mga nagprotesta. Ang iniaaray naman talaga ng gobyernong Aquino ay naging puntirya ito ng protesta. Pero dapat lang: ito ang tagapagpatupad ng mga dikta ng 1%. Hindi nito pinoprotektahan ang mamamayan.

Pilit ding binibigyang-katwiran ni Lacierda ang marahas na pagpapaatras sa hanay ng mga nagprotesta. Nanggugulo lang daw sila at nag-uudyok sa mga pulis na dahasin sila. Sa kabilang banda, pinagpasensyahan sila ng mga pulis. Malaking kasinungalingan ito. Simula pa lang ng pagkilos, dinahas na ng mga pulis ang mga nagpoprotesta at halatang utos ito ng Malakanyang. Ang palusot nila: batay raw sa pahayag sa website at Facebook ng mga nagprotesta, naghahanda sila ng pag-aalsa (uprising) laban sa gobyernong Aquino. Hindi ang anumang panggugulo o probokasyon ng mga raliyista ang dahilan.

Ang totoo, dinahas ng pulisya ang mga nagprotesta dahil natakot ang gobyerno na lumawak ang hanay nila. Sa isang banda, nariyan ang isang bagong porma ng protesta na tinatangkilik at sinusubaybayan sa mundo. Sa Mendiola pa ito nakatakda, nakaturol sa gobyerno. Higit sa lahat, lehitimong mga isyu ng mga mamamayan ang dala-dala –mga paunang lunas sa kagutuman at kahirapan – at malaki ang potensyal na makahatak ng malawak na suporta. Sa kabilang banda, arogante ang gobyerno, dahil “popular” pa raw ayon sa sarbey, at inisip na hindi mababawasan ang popularidad kung mandadahas.

Sa kabila ng pandarahas, pambubusal at pambabaluktot ng gobyerno kasabwat ang kapitalistang masmidya – at sa kabila ng malakas na ulan – nagpunyagi ang mga nagprotesta na itindig ang kampuhan. Naisiwalat nila ang kanilang mga kahilingan sa publiko sa mga lugar ng kampuhan at gamit ang social networking sites, kung hindi pa man ang masmidya. Napatatag nila ang kanilang hanay sa tuluy-tuloy na ahitasyon at edukasyon sa kampuhan – bukod pa sa paggagap sa mga aral ng pakikitunggali sa gobyerno. Nalantad nila ang pangil ng gobyernong ito sa pamamagitan ng paglaban dito.

Madaldal man si Lacierda at ang gobyernong Aquino, at kasabwat man nila ang burgis na masmidya, hindi sa kanila ang huling salita. Kahit saan ka tumingin at kahit paano mo tingnan, patuloy ang pagbagsak ng ekonomiya ng mundo at maging ng Pilipinas. Hindi ito mapagtatakpan ng panlihis ng gobyerno ngayon sa atensyong publiko, ang pakitang-taong pagpapanagot kay Gloria Macapagal-Arroyo. Kaliwa’t kanan ang indikasyong titindi pa ang kagutuman at kahirapan. Tiyak, iigting pa ang kagustuhan ng mga mamamayan na magprotesta, maggiit ng reporma at ng radikal na pagbabago.

Kung hindi napagsikapang ilunsad ang “Kampuhan Kontra Kaltas, Krisis at Kahirapan,” madaling hulaan ang sasabihing pambabaluktot ng gobyerno: Hindi kinayang maglunsad ng mga nagpoprotesta sa bansa dahil napakapopular ng pangulo, ramdam ng mga mamamayan ang pag-unlad, at kung anu-ano. Hindi na ito masasabi ngayon ng gobyerno. Sa pagdahas ng gobyernong Aquino sa mga nagprotesta, nagpakita ito ng matinding takot dahil walang tunay na pagbabago sa ilalim nito. At kung may pagbabago man, patuloy na sumasahol lang ang lagay ng mga mamamayang Pilipino.

13 Disyembre 2011