“Perwisyo” ang salitang pinawalan ng isang tagabasa ng balita sa estasyong Kapuso kaugnay ng matinding trapik sa Edsa at mga karatig-kalsada na idinulot ng demolisyon at ng paglaban dito sa Sitio San Roque, Barangay Bagong Pag-asa, Quezon City kaninang tanghali. Nakakakulo ng dugo.

Isang paglilinaw: Matagal nang nilalabanan ng mga maralitang lungsod sa nasabing lugar ang banta ng demolisyon. Sa pamumuno ng Kalipunan ng Damayang Mahihirap o Kadamay, kung anu-anong diyalogo ang pinilit nilang gawin sa mga opisyal ng gobyerno para huwag dumulo sa demolisyon ang isyu. Ang totoo, dumulog din sila sa bahay ni Pangulong Noynoy Aquino bago ito manumpang pangulo para ihapag ang kanilang problema at mga kahilingan.

At ito ang dapat maalala at mamalayan ng midya: Katakut-takot na pagsisikap ang ginawa ng mga maralita para matawag ang pansin nito sa kanilang isyu at kahilingan. Kung anu-anong gimik ang kanilang pinag-isipan at ginawa para mapitikan man lang ng larawan ng mga potograpo, makuhanan man lang ng footage ng mga cameraman, at mapag-aksayahan man lang ng ilang salita at laway ng mga mamamahayag. Pero hindi sila tumampok sa alinmang midya.

Sinasabi pa naman ng ilang mamamahayag na mahalaga ang midya sa pagpapatampok sa mga isyu ng mga maralita at mamamayan, para mapwersa ang gobyernong umaksyon. At may katotohanan ito.

Pero sa kaso ng Sitio San Roque, at napakarami pang kaso ng demolisyon, at napakarami pang kaso ng isyu ng mga maralita at mamamayan, hindi “tumulong” ang midya. Hindi nito ibinalita ang isyu para “makatulong” sa pagtawag ng pansin at pag-udyok ng aksyon ng gobyerno. Ngayong lumalaban ang mga maralita gamit ang sariling katawan, mga bato at mga kahoy, “perwisyo” ang dating ng paglaban ng mga maralita sa pagbabalita ng midya.

Sinisisi ngayon ang midya sa madugong pagwawakas ng hostage crisis noong Agosto 23; may kasalanan daw ito sa naganap. Pero mas dapat sisihin ang midya sa naganap na karahasan at trapik ngayong Setyembre 23; may kasalanan ito sa naganap. Sa hindi nito pagbabalita, sa mahabang panahon, sa paglaban sa demolisyon ng mga maralita ng Sitio San Roque, kinunsinti nito ang kawalang-aksyon ng gobyerno at ang kawalang-alam ng publiko. Nag-ambag ito sa pagkakasukol ng mga maralita, sa pagdahas sa kanila at sa paggamit din nila ng dahas.

Sinusuri raw ng midya ngayon ang sarili kaugnay ng hostage crisis ng Agosto 23. Pero higit pa sa pagharap sa mga usapin ng peace and order, na ang kadalasan ding tunguhin ay kontra-maralita, mas dapat suriin ng midya ang pagharap, o hindi pagharap, nito sa usapin ng mga maralita. O bawal itong suriin? Ito ang bawal suriin? Dahil negosyo sila ng mga pinakamayamang kapitalista?

Sa kasalukuyang sistemang panlipunan, laging may kulang, laging limitado, laging kapos, ang tagumpay na nakakamit ng mga maralita. Napigilan ng mga maralita ng San Roque, nang isang araw pa lang ngayon, ang pag-demolish sa kanilang kabahayan, kabuhayan at komunidad. At ito ang mabuting balita mula sa San Roque: kapag nagkakaisa ang mga maralita, kapag handa silang sumuong sa militanteng paglaban, kaya nilang magkamit ng tagumpay.

Habang nanonood ng telebisyon, hindi ko ikakahiyang sabihin sa inyo: naiyak ako sa tuwa, sa galak, sa giting ng napakaraming maralita. Pakiramdam ko, muli na namang isinisilang ang ating bansa.

23 Setyembre 2010