Libu-libong manggagawang Pilipino ang nagdiwang at nagprotesta sa Araw ng Paggawa noong Mayo 1, 2009. Hinahagupit ang mga manggagawa ng pandaigdigang krisis pampinansiya.
Sa gitna ng tumitinding krisis ng kapitalismo, mga manggagawa, kabilang ang milyun-milyong OFWs, ang nagigipit at nagsasakripisyo. Ngunit saan ba patungo ang ekonomiyang nakaasa lamang sa remittances?
Malala ang krisis sa utang na kinakaharap ngayon ng Estados Unidos at bansa sa European Union. Indikasyon lamang ito ng bangkaroteng pandaigdigang ekonomiya, at ng pangangailangan ng Pilipinas na talikuran ang matagal nang mga polisiya na lalong nagpapalubog sa ekonomiya, ayon sa mga ekonomista.
Bukod sa natalo ang Democratic Party ni Presidente Barack Obama sa Republican Party, na isang datos, nagkakasundo sa limang bagay, sa minimum, ang mga nabasa kong pagsusuri sa kakatapos na eleksyong mid-term sa US. Una, naging referendum ang eleksyon sa dalawang-taong panunungkulan ni Obama bilang pangulo. Ikalawa, lumaki ang suporta ng Republicans habang kumitid naman ang sa Democrats. Ikatlo, sentral na usapin sa pagboto ng mga mamamayang Amerikano sa eleksyong ito ang ekonomiya. Ikaapat, malaki-laki ang papel ng Tea Party sa naging takbo at resulta nito. At ikalima, mapagpasya ang resulta sa magiging mga hakbangin ng rehimeng Obama.
Babala noon ng Department of Labor and Employment, 200,000 ang mawawalan ng trabaho. Nagkakatotoo na ito; pero hindi basta-basta tinatanggap ng mga manggagawa ang ganitong kapalaran.
