Mga absurdo (at katawa-tawang) patakara’t polisiya laban sa pandemya
Sari-saring mga patakaran at polisiya ng pamahalaan na sa halip makatulong sa pag-alpas ng bansa sa pandemyang Covid-19, nakakaperhuwisyo’t nagpapahirap sa mamamayan.
Sari-saring mga patakaran at polisiya ng pamahalaan na sa halip makatulong sa pag-alpas ng bansa sa pandemyang Covid-19, nakakaperhuwisyo’t nagpapahirap sa mamamayan.
Sa papalapit na halalang pampangulo sa US, may inaasahan ba tayong makabuluhang pagbabago sa di-pantay na relasyon ng Amerika at Pilipinas?
Malaking kabalintunaang ang malaking sektor na lumilikha ng pagkain ang mismong nagugutom. Silang nagpoprodyus ng ating kinakain na sa ati’y bumubuhay ang mismong pinapatay.
Ipinasara ang mga paaralan, militarisado ang komunidad at di-kayang umangkop sa moda ng edukasyon sa ‘new normal’. Paano na nga ba ang pag-aaral nila?
Mula sa mga nakaligtas sa Covid-19: paglaban sa sakit at sa kapalpakan ng tugon sa pandemya ng pamahalaan.
Ang nakikipaglaban sa pagkakamit ng katarungan para sa mga biktima ng pampulitikang pamamaslang sa Negros, siya pang naging biktima mismo ng pamamaslang.
Bilyun-bilyong pondo ang pinangangambahang naibulsa. Pinaghirapang pera ng taxpayers, napunta lang sa mga kawatang nasa ahensiya?
Hindi napigilan ng pandemya o ng panggigigipit ng mga kapulisan ang mga nais nakiisa sa protesta sa araw ng ikalimang SONA ni Pangulong Duterte.
Patuloy na pinupulitika ng mga kongresista ang pagdinig sa prangkisa ng Dos. Patuloy na sinusupil ng rehimeng Duterte ang kalayaan sa pamamahayag.
Sa unang tingin, parang mapalad ang mga manggagawa sa BPO kumpara sa milyun-milyong “no work, no pay” na mga manggagawang nawalan o tumigil ang trabaho dahil sa lockdown.