(Basahin ang unang bahagi)

Sa pagbabahagi ng mga lider at kasapi sa mahahalaw ang ilang mga salik sa kanilang mabungang pag-oorganisa ng mga organisasyon ng maralitang kababaihan.

Una ang mahigpit na pag-ugnay sa masa at mahusay na pagdadala ng kanilang mga kagyat na isyu.

Nagiging mahusay na paraan ito upang pagbigkasin sila. Nagiging sanayan din ang lokal na mga kampanya para sa organisadong pagkilos at pagpapataas ng kakayanan nilang isatinig ang kanilang mga karaingan.

Ikalawa ang mahusay na pakikiisa sa mga lokal na lider at tradisyunal na organisasyon upang mapabilis na mapalapad ang pagkakaisa ng pamayanan. Sa ilang pagkakataon, magiging mainam din itong daan para sa pagsulpot ng mga lider masang respectado ng komunidad at mahusay na nakakapamuno sa mga laban.

Ikatlo, ang sustento at nagsasalubungang ugnayan sa pagitan ng pambansang sentro at mga lokal na tsapter. Nangyayari ito sa iba’t ibang paraan. Kabilang dito ang regular na pulong ng mga lider ng tsapter kung saan nabubuo ang mga pangkalahatang planong gagabay sa mga lokal na pagpaplano. Dito rin kolektibong natatalakay ang mga suliranin ng mga tsapter at nakakapagpatunay ng ilang mga hakbangin para sa paglutas ng mga ito.

Sa kabilang dulo naman ang mahusay na “paglubog” ng mga organisador mula sa nasyonal sa mga lokal na tsapter na kanyang saklaw.

Dahil sa mga naturang ugnayan, napapataas ang kumpyansa ng lokal na lider sa pamumuno sa tsapter dahil dala-dala niya ang mga pagsusuri at rekomendasyon ng iba pang lider at ng pambansang sentro sa pagharap niya sa kanyang tungkulin sa lokal.

Ikaapat, at marahil pinakamahalaga, ang tuloy-tuloy na pagsisikap na itaas ang kamalayang pampulitika ng mga kasapi ng organisasyon sa pamamagitan ng pag-aaral.

Singhalaga rin ang matalinong pagresolba sa mga araw-araw nga suliranin at di pagkakasundo, na laging ipinangingibabaw ang mga prinsipyo ng organisasyon sa mga maliliit na kontradiksiyon.

Sa pamamagitan ng mga ito, natitiyak na nananatili ang pagkakaisa sa hanay ng kasapian at patuloy na nakakasulong ang organinsasyon.

Dahil sa huli, walang singhalaga ang pagkakaisa. Ayon sa isang lider ng tsapter sa Tala, Caloocan, “…ang mga mahihirap, nananatiling lugmok. Kahit anong gawing pagsiskap, walang magagawa. Kaya, talagang mahalaga sa amin ang organinsasyon.”

Dagdag pa rito, kapag malakas ang organisasyon dahil nakagat ito at dinadala ang interes ng masang kababaihan, umaani ito ng respeto ng pamayanan, at sa ganitong paraan naisusulong din ang interes ng kababaihan sa pangkalahatan.

Masaya kaming nagpapaalam dala ang mga natutunan naming sa isa’t isa at armado ng mga positibong ideyang magagamit sa pagsusulong ng mga Gawain sa kani-kanyang saklaw.