Kahit ang mga pangyayari sa kasalukuyan -- sa US, sa Brazil at lalo na sa Pilipinas -- pinagtitibay ang aral ng kasaysayan: kapag may pang-aapi, may paglaban. May panahong walang makita kundi ang tindi ng pang-aapi, pero lagi't laging pinapatunayan na pinapalakas pa nito ang paglaban.
Para sa mga manggagawa, panahon na para yanigin ang Palasyo: Ikaw na hindi tumupad sa iyong mga pangako, dapat kang managot.
Simula pa lang ng pagkakahiwalay sa mga mamamayan ng pasistang rehimeng ito.
Baybayin kung paano sinuportahan ng Kano ang nasirang diktador.
Kabaligtaran ng progresibong pagbabago ang tinatahak ng rehimeng Duterte.
Magsasagawa ng Lakbayan ang libu-libong maralitang tagalungsod ngayon. Kakatukin nila ang gobyernong Duterte na nangako ng pagbabago.
Positibong hakbang para sa pagkawala ng bansa sa kontrol ng US ang pagtatag ni Duterte ng matibay na relasyon sa China at Japan. Pero bakit tila kapos sa mga hakbang niya?
Pabor sa iilan ang criminal justice system sa Pilipinas. Kaya naman sa ginagawang shortcuts ng pulisya sa pagliligpit sa maliliit na gumagamit o nagtutulak ng droga, mahihirap pa rin ang kawawa.
Dumarami na ang bilang ng mga napapatay na maliliit na kriminal bunsod ng paglaban ni Duterte sa ilegal na droga. Pero dapat niyang puruhan ang mga protektor at malalaking drug lords – hindi ang mga adik na biktima rin.
Umaasa ang sambayanang Pilipino na sa pagkakataong ito, maipapanagot ng bagong uupong pangulo, si Rodrigo Duterte, ang aalis na presidente na nagkasala sa bayan.
