Dahil batid at kinalakihan ko ang isang lipunan na may mahabang panahong diskriminasyon at mababang tingin sa aming mga Muslim, natuto akong magpaliwanag, manindigan at ipagtanggol ang aking identidad.
Mismong si Hesus na rin ang nagpapaunawa, na ang pananampalataya ay dapat hindi hiwalay sa materyal at kolektibong pighati at pangarap ng lipunan.
Marami ang nangangamba, lalo ang mga kababayan natin sa Japan, na hindi patas ang magiging pagdinig at paghatol sa dalawang akusadong migrante.
I can fondly recall a conversation with a former comrade, who was mesmerized by the Traslacion and the fact that a wooden statue is capable of sending throngs of people out into the streets every year. “This crowd can trigger a revolution,” I told him.
Naalala ko sa isang pelikula ni Vilma Santos, tinanong ang anak n’yang si Maya (Serena Dalrymple): Bata, bata, pa’no ka ginawa? Sa pagkakataong ito, ang tanong natin sa mga katulad niya: Bata, bata, safe ka pa kaya?
Walang kumplikado sa isyu ng Israel at Palestine. Hangga’t di nagwawakas ang pananakop ng una sa huli, di matatapos ang gulo.
Malinaw ang layunin ni Patreng Non at ng community pantry: ang tumulong sa kapwa lalo na sa panahon ng matinding kahirapan sa bansa. Kung may nais mang ugatin ang dahilan ng matinding kahirapan, wala ring masama.
Mahalaga pa rin na priority mabakunahan ang mga health workers, oo. Pero ano ang kailangan nila para makumbinsi na magpabakuna? Datos. Kaalaman. Sagot sa kanilang mga katanungan.
A leader of the Diliman Commune of 1971 speaks about "historical distortions" peddled by historian Joseph Scalice.
Fascism and fanatic loyalty to the president are the order of the police, instead of serving Filipinos, and protecting their welfare with integrity.
