sa ilang dekada nating paglalakbay sa gubat ng dilim at sagimsim mga anino tayong walang mukha ni pangalan sa aklat ng kasaysayan mga dugo tayong idinilig sa damuhang naninilaw mga kalansay tayong iniukit sa pader ng kaapihan mga nota’t lirika tayo ng musikang nanunumbat-lumalaban sa karimlan ng ating bayan! ngunit sa bawat pagpatak ng luha […]
sa gubat ng dilim at sagimsim / bakulaw silang nagbabaging / nakabiti’t sumisigaw sa hangin
di ako manunulat / gaya ng dinadakila sa mga aklat / o sinusuob ng papuri’t pabango / sa maluningning na entablado
naririnig ko ang iyong panambitan / la tierra pobreza / lupain ng dalita’t dusa / lupaing tinigmak ng dugo / ng mandirigma ng masa
di ako naiinip / hanggang sumisikdo ang puso / hanggang kumikiwal ang dugo
nang sumilakbo sa iyong ugat / dugo ng mga sawimpalad / at dumagundong sa iyong puso / hagulhol ng mga dukha / tinalikuran mo, maita, / tanghalan ng balatkayo
kape ko’y walang krema ni asukal / maitim tulad ng gabing / humahalik makapal na ulap / sa mata ng gaplatong buwan
di na kita dadalawing muli / sa iyong huling mga sandali / ng magiting na paghihimagsik / sa daigdig ng dalamhati
di buwan ng mga bulaklak ang mayo / o prusisyon ng malanding reyna elena / di rin ito panahon ng marangyang pista
Pasintabi sa ilang linya sa tulang tungkol sa Aprika ni Patrice Emery Lumumba, unang Presidente ng Demokratikong Republika ng Congo na pinatay ng mga kalaban niya sa pulitika sa udyok diumano ng Central Intelligence Agency o CIA ng Amerika
